sen değil öteki...

deniz gözlü kuşların ardından gitti yürek
yüreksiz yaşanır mı

gagalarında susam
ben de mi kendimi peşlerinden atsam

bu gecenin karanlık örtüsü içinde tutsak
yanımda yokluğunun soğukluğu
nasıl yapsam da yokluğunu uyutsam
karanlıktan korkmasa da aydınlıktan korkarım şimdi
yanımdaki boşluğunu gözlerimde kamaştıran aydınlığa
düşmanım şimdi

gittiğin gibi olmasa da yine gel
bir çaya mesela
ya da akşamın kör bir vakti
hülyalı bakışlarınla birlikte
bir gece daha koynumda yatmaya

bir ufak kapıp iş çıkışı odama gel
sabaha yoldaş olmaya