her yazıyı sana sanma. sen artık yoksun. öyle ki bu yazının konusu olan ikinci tekil şahıs bile değilsin.
geçmişin çok uzak bir yerindesin. karanlık ve acılı ve asla hatırlanmayan anılar silsilesisin. anlattığım hikayelerin bir parçası, yan masadan duyulan dedikodunun öznesi değilsin. bende kaybolmuş bir zamanın sanki asla yaşamamış dilencisisin. bir zamanlar ben var ettiğim için olan, ama bende bitince birden yok olan içimdeki vicdanın inatçı işkencecisin.
ben artık o bildiğin ben değilim ve sen artık sen değilsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Çok sıradan, binlerce çeşidi bulunan ama vazgeçilmez bir sofra nesnesidir tuzluk. Her ne kadar tuzu elle "çimdikleyip" parmaklarla...
-
Devletşah isimli bir bloga dadandım, aman diyeyim düşmanların başına. Hani siz de bakmayın diye veriyorum adresini. Sabahtan akşama yemek mu...
-
Yurtiçi Kargo'nun beceriksizliğine rağmen Calibro'ya bugün kavuştum. 6 saatlik kullanımdan sonra biraz fikir sahibi oldum. Elektroni...
Hayret ! diyebileceğim kadar duygu yüklü tüm satırlara tek bir yorum bile yazılmamıs da, en sizin yazdıklarınız kadar hayret verici..
YanıtlaSilGördünüz mü, "sen artık sen değilsin"... :)
geçmişin çok uzak bi yerindekini hatırlattı bana....çok güzel...
YanıtlaSilcümle hokkabazlığı.
YanıtlaSilo hala o. hatta dahada o.
sense aynı duygu mazohisti sensin.
yalnızlıktan kurtulmak için kendini eğitmekten aciz,yalnızlığa sevgisizliğe mahkum...
Yaşadığım şehirde hava bulutlu.
YanıtlaSilKaranlık çökmüş şehre ve serin esen bir rüzgar.
Asla yaşamamış olmayı dilediğimiz ama asla kaybolmayan zamanların sancısı ummadığın zaman karşımıza nasıl çıkarsa işte bu yazı unutmak istediğim herşeyi yeniden diriltti.
İnanıyorum ki unutmayı istemek var,var ama unutmak yok,yok